Pola i słowa

Dzień z życia Poli w werbalnym ujęciu. 


Pola: mama, nie śpiewaj

m: dlaczego? brzydko śpiewam?

Pola: nie brzydko

m: czyli ładnie śpiewam?

Pola: nie mama

m: to jak śpiewam?

Pola: nie chcę o tym gadać...

m: Jesteś Pola Kurek

Pola: nie, ja nie Kurek,tata jest Kurek

m: tak, Ty też jesteś Kurek

Pola: nie, ja Pola nieKurek

m: Pola mama idzie kąpać Artura, a Ty oglądaj bajkę, zaraz będzie świnka Peppa...

Pola: nie mama, najpierw będą reklamy, a później świnka Peppa

"Pola spróbuj" - mówię do córki podając jej miseczkę płatków śniadaniowych w kształcie pierścionków. Dziecko patrzy do miseczki po czym radośnie podskakuje i krzyczy: "hurra! dzięki mama! mam takie chrupki jak ma Goldi!"

"Mama! Ja tańczę z herbatą!" - woła Pola. Zaintrygowana zerkam z nad przewijaka w stronę przedpokoju skąd dobiega głos i widzę córkę kręcącą się w kółko, trzymającej w obu rączkach torebki herbaty, z których delikatnie ulatnia się herbaciany proszek starannie pokrywając dopiero co odkurzoną podłogę...