pieluchy

Tytuł posta sugeruje, że poruszany temat dla niewprawionych czytelników może być niesmaczny, więc tym bardziej delikatnym, bądź niechcącym jeszcze zagłębiać się w pieluchowe sprawy, polecam nie czytać ;)

Jak już mówiłam, nasza córeczka jest Aniołem. Poza tym, że widać, że będzie miała niezły charakterek i (nie wiedzieć po kim) będzie niezwykle uparta, bądź używając trafniejszego wyrażenia - konsekwentna w działaniu, ale poza tą konsekwencją nie sprawia żadnych problemów. Trochę się boję mówić o tym na głos, ale my jako rodzice nie wiemy co to znaczy nieprzespana noc, nie mamy takiej w swojej karierze. Raz się zdarzyło, że Polka obudziła się w nocy, miała wtedy może miesiąc, płakała, trzeba ją było poprzytulać i ponosić jakieś 20 minut i później już pięknie spała. Pola od dłuższego czasu jest już na mleku modyfikowanym i od tego momentu nie budzi się w nocy w ogóle. Czasem się przebudzi, wówczas sama sobie zapoda smoczek, a jeśli trwa to dłużej, znaczy, że nie może go znaleźć, więc robimy to my. Kiedy wychodziły zęby była trochę bardziej marudna i spała kilka nocy razem z nami, a to działało na nią jak balsam, zasypiała błyskawicznie. 

Obecnie zasypia już w swoim łóżeczku, co udało nam się osiągnąć w bardzo szybkim czasie. Wcześniej zasypiała na naszym łóżku i kiedy już spała przenosiliśmy ją do łóżeczka, ale postanowiliśmy osiągnąć kolejny poziom i doprowadzić do sytuacji, że zasypia u siebie. Przy pierwszej takiej próbie Pola była tak zaskoczona, że kompletnie się rozbudziła i w łóżeczku zaczęła się niezła impreza. Sił na zabawę starczyło na jakieś 30 minut, po czym dziecko położyło się na boku i zasnęło. Drugiego wieczoru chyba doszła do wniosku, że woli zasypiać na dużym łóżku i zaczęła protestować, ale płacz trwał chwilę i zasnęła. Aktualnie położona do łóżeczka w zależności od poziomu zmęczenia zasypia od ręki albo chwilę się kręci, pogada sobie i grzecznie zasypia, no i tak do rana. A rano? Rano trafia do naszego łóżka, mąż wychodzi do pracy, a ja staram się przekonać córkę, że krótka drzemka dobrze jej zrobi, w tej kwestii różnie się dogadujemy. 

A kiedy już wstaniemy, czasem od razu, czasem jak dzisiaj o 9, to rozpoczyna się pieluchowa sprawa, która mnie fascynuje. Ma to miejsce od miesiąca. Pola kiedy jet w piżamie, nawet jak ma rano świeżo zmienioną pieluchę, nie zrobi kupy. Zazwyczaj zaraz jak wstaniemy, ja dokonam swojej toalety i przyodzienia ;) ubieram dziecko. Zmieniam pieluchę, ubieram w strój dzienny, zanoszę do pokoju do zabawek i... i zazwyczaj nie zdążę zajść po kawę do kuchni, a tu czuje, że pielucha już nie jest czysta. Zatem znowu przystępujemy do procesu przewijania, czasem chwilę czekam, czy to już koniec, czas ten zależy od efektów zapachowych, uczciwie pytam córki swojej, czy już zakończyła sprawę, nie protestuje, więc pielucha zmieniona. Nie mija pięć minut i czuję, że powietrze znowu zrobiło się gęstsze, więc wracamy na przewijak. I tak codziennie, jedna po drugiej, w odstępie kilku minut, ale zawsze do czystej pieluszki. To jedne z pierwszych objawów konsekwencji naszej córki.